Alleen is maar alleen

Maxime en Celeste zijn zussen, maar de enige schakel tussen hen is Celestes twaalfjarige zoon Tijn, die regelmatig naar zijn tante vlucht als hij ruzie met zijn moeder heeft. Maxime vangt hem liefdevol op, maar als de incidentele weekendjes overgaan in langere periodes, gaat ze zich steeds meer met de opvoeding bemoeien. Voor de bestwil van Thijs moet ze haar zelfgekozen isolement doorbreken en dat valt niet mee. Ze ontmoet daarnaast twee mannen die veel voor haar gaan betekenen, maar zal ze haar voorheen zo rustige leven voor één van hen opgeven?

Ondertussen worstelt Celeste met haar gevoelens voor haar vriend Carl. De relatie lijkt dezelfde kant op te gaan als al haar voorgaande relaties. Zodra het serieus wordt, haakt ze meestal af. Wil ze ook deze man kwijt of is hij anders dan de rest?